мәрхәмәт

сущ.

милосе́рдие, ми́лость; сострада́ние, сочу́вствие, снисхожде́ние, поща́да

ялган сөйләсәң, миннән мәрхәмәт көтмә — е́сли солжёшь, не жди от меня́ поща́ды

табигать мәрхәмәте — поэт. ми́лости приро́ды

мәрхәмәт сорау — проси́ть снисхожде́ния

••

мәрхәмәт итү (кылу; күрсәтү) — проявля́ть/прояви́ть милосе́рдие (ми́лость); ока́зывать/оказа́ть милосе́рдие (ми́лость), проявля́ть жа́лость (сострада́ние)

мәрхәмәт йөзеннән — из жа́лости, в ви́де снисхожде́ния

мәрхәмәте килде — он сми́лостивился

мәрхәмәт иясе — ми́лостивец, милосе́рдный челове́к

мәрхәмәт күрсәтүчән — снисходи́тельный